স্মাৰ্ট নবীন........

নতুনকৈ ছোৱালী এজনীয়ে লাঠ মৰা পাছত নবীনক ডাক্তৰ দাদাই খুব গালি দিলে । চব দোষ বোলে তাৰ গাত হে । বেয়া সংগবোৰ লৈ হেনো সি আজি কালি বেয়া হৈ গৈ আছে । মনৰ দুখতে নবীনে ঘৰৰ পৰা ওলোৱা বন্ধ কৰি দিলে । আন দিনাৰ দৰে সিদিনাও সি ঘৰতে সোমাই আছে ,তেনেতে দুৱাৰত কোনোবাই নক কৰিলে । নবীনে পট্টাই নিদিলে । সি মুঠতে কাকো লগ নিদিয়ে, বিশেষকৈ সেই বন্ধু কেইটাক । দৰজাত নক কৰিয়েই আছে ......শেষত উপায়হীন হৈ দৰজা খুলিলে....সমুখত তাৰ সেই বন্ধু কেইটা ৰনজিত অপূৰ্ব আৰু অনজন । অপূৰ্বই গৰগৰাই উঠিল-ইমান দেৰি ক'ত মৰি আছিল...দুৱাৰ খোলা নাছিলি কিয় ...

নবীনে মনৰ বিৰক্তি মনতে লুকুৱাই লাহেকৈ ক'লে –মই আক মানুহ অহা বুলিহে ভাবিছিলোঁ । তহঁত আহিছ বুলি গম নাপাওঁ নহয় !!!

*************************************************************************************

জেঠমহীয়া , আইতাৰ বাৰীৰ আম কঁঠালবোৰে মোক খা মোক খা কৰি আছে । ৰনজিত সেইফালে দি নবীনৰ সৈতে গৈ আছিল । এনেতে কঁঠালৰ ফুৰফুৰীয়া গোন্ধ এটা তেওঁৰ নাকত লাগিল হি । পেটতো কলমলাই উঠিল । নবীনক ক'লে-ব'ল কঁঠাল এটা খাওঁ গৈ । লোকৰ বাৰী লোকৰ কথা , তেনেকৈ মনে মনে গৈ কঁঠাল খাবলৈ নবীনৰ মন নাই । তাতে সি আজি লৈকে চুৰ কৰি পোৱা নাই । পিছে ৰনজিতৰ অনুৰোধ পেলাব নোৱাৰি গ'ল আৰু । লতা মেকুৰী বাঘৰ দৰে খপখপাই ৰনজিত কঁঠাল গছৰ ওপৰত উঠিল গৈ । উঠাৰ আগতে নবীনক কৈ গল –মই ভাল চাই কঁঠাল এটা ওপৰৰ পৰা পেলাই দিম...তই কেচ ধৰিবি । নবীনে ও বুলি কৈ ওপৰলৈ চাই আছে । ৰনজিতে এবাৰ ইটো কঁঠাল টুকুৰিয়াই চাই ...এবাৰ সিটো ...চব ভাল লাগিছে তেওঁ । পিছে এনেকৈ কঁঠাল চাই থাকোঁতে এপাকত শুকান পচা ডাল এটাত ভৰি থলে নহয়.....নবীনে কেচ ধৰিবলৈ নাপালেই...ৰনজিত পকা কঁঠাল সৰাদি মাটিত পৰিল হি । নবীনে মাথো আয়ৈ আই বুলিহে শুনিলে ।

লৰালৰিকৈ ডাক্তৰৰ ওচৰলৈ নিয়া হ'ল । বাও ভৰিটো আঁঠুৰ তলতে ভাগিল বোলে । খা বাপ্পেকে কঁঠাল । মস্ত ডাঙৰ প্লাছটাৰ এটা লগাই ৰনজিত ঘৰলৈ ঘুৰিল । ওচৰ চুবুৰীয়া মানুহবোৰ খবৰ ল’বলৈ আহিল । সকলোৱে আহিয়ে সুধে বোপা কেনেকৈ ভাঙিবলৈ পালেহে । নবীন কাষতে আছিল । সি যিয়ে সুধে তাকেই কঁঠাল কাহিনীটো আগৰ পৰা গুৰিলৈকে অকণো নুলুকোৱা কৈ বৰ্ণনা দিয়ে । মানুহবোৰে প্ৰথমে ইছ আছ কৰে...পাছত কয়, বোপাই অ' লোকৰ বস্তু তেনেকৈ হাত দিলে কি হয় দেখিলি ...আজিৰ পৰা নকৰিবি দেই । ৰনজিতে লাজতে মুৰ দাঙিব নোৱাৰা হ'ল গৈ । নবীনে কৈয়ে আছে....ৰনজিতৰ ঘোপা চকুকো আওকাণ কৰি । শেষত ৰ'ব নোৱাৰি তাক বিৰাট জোৰেৰে ধমকি এটা দি ক'লে-তই যদি এতিয়াই চুপ নাথাক...তোক গুৰিয়াই গুৰিয়াই কাটাৰত থৈ আহিম গৈ !

নবীনে গহীনাই উত্তৰ দিলে-এটা ঠেং ভাঙি বিচনাত লাং খাই পৰি আছ ....আগে তোৰ ভৰিটো ভাল হৈ লওক চোন...তাৰ পাছত যাম !!!

*************************************************************************************

এইটো আগৰ যুগৰ কথা বোলে । ৰনজিত অপূৰ্ব আৰু নবীন সেই জনমত আফ্ৰিকাৰ বাসিন্দা আছিল । তিনিও বিৰাট ভাল বন্ধু আছিল (আজিৰ দৰেই ) । এদিন তিনিও ফুৰিবলৈ ওলাই যাওঁতে বাটতে পালে নহয় পৰী এজনী । একদম ভৰিতে লুটি খাই পৰিল । পৰীয়ে ও তিনিজনৰ ভক্তিত সন্তুষ্ট হৈ কলে-বাচা কি বৰ লাগে কোৱা.....

ৰনজিতে লগে লগে মাত লগালে-দেৱী মোক গাখীৰৰ দৰে বগা কৰি দিয়ক ।

পৰীয়ে তথাস্তু বুলি কলে লগে লগে ৰনজিত নিগ্ৰোৰ কয়লা হেন কালাৰৰ  পৰা ইউৰোপীয়ান যেন হৈ পৰিল ।

অপূৰ্ব তাকে দেখি ক'লে-দেবী মোক গাখীৰৰ দৰে বগা কৰি দিয়ক ।

পৰীয়ে তথাস্তু বুলি কোৱাৰ লগে লগে তেওঁ ও ইউৰোপীয়ান পাহোৱাল ডেকা যেন হৈ পৰিল ।

এইবাৰ নবীনৰ পাল পৰিল । সি লাহেকৈ মাত লগালে-দেৱী মোৰ বন্ধু দুজন আগতে যেনেকুৱা কলা আছিল তাতকৈ অলপ বেছি কলা কৰি দিয়ক যাতে এন্ধাৰৰ সৈতে সিহঁত একেবাৰে মিলি যায় ।

পৰীয়ে তথাস্তু বুলি কৈ দিলে !!!http://www.xahitya.org/2012/05/15/%E0%A6%B8%E0%A7%8D%E0%A6%AE%E0%A6%BE%E0%A7%B0%E0%A7%8D%E0%A6%9F-%E0%A6%A8%E0%A6%AC%E0%A7%80%E0%A6%A8-%E0%A6%AE%E0%A6%BE%E0%A6%A7%E0%A7%81%E0%A7%B0%E0%A6%BF%E0%A6%AE%E0%A6%BE-%E0%A6%97%E0%A7%8B/

ডকাইতৰ সৈতে অলপ সময়...

কিছুমান কথা ভাবিলে আজিও কিবা কিবা সাঁথৰ সাঁথৰ লাগে । মই ভগৱানক বিশ্বাস নকৰো...কিন্তু কেতিয়াবা কিছুমান কথাই মোৰ ভাবত খেলি মেলি লগাই দিয়ে । ২০০৭ চনৰ বাৰিষাৰ সময়ত । বৰষুণে মই থকা চহৰখন সদায় বুৰাই পেলাইছিল । সঁচা কথা ক’বলৈ গলে বাৰিষাত গাওঁত থাকিবলৈ ভাল, চহৰত নহয় । মই যিটো ঘৰত আছিলোঁ সেই ঘৰটোৰ তলৰ পাৰ্টৰ গোটেই কেইটা ৰুম সেইবাৰ বৰষুণৰ পানীয়ে বুৰাই পেলালে । মালিকনীও কাম কৰা ছোৱালীজনীৰ সৈতে তলৰ ৰুমতে আছিল । তেওঁ মোক প্ৰস্তাৱ দিলে  অলপ দিন খালি থকা প্ৰথম মহলাত একেলগে থাকিবলৈ । তলৰ পাৰ্টতো তেওঁ বোলে ওখ কৰি দিব । বচ কথা মতেই কাম । মই মোৰ বস্তু বাহিনীৰ সৈতে তেওঁলোকৰ সৈতে ওপৰৰ মহলালৈ গুছি গলো । মালিকনীৰ সংসাৰত কেৱল কাম কৰা লৰা ছোৱালী হাল আছিল । আৰু মোৰ সংসাৰত কুকুৰ এজনীৰ সৈতে সেই বাৰিষাতে উদ্ধাৰ কৰা মোৰ নেউল হাল আছিল । গতিকে বিশেষ একো অসুবিধা নহ’ল ।  ঘৰৰ কাম চলি আছে । তেনেতে এদিন লক্ষ্য কৰিলো যে মোৰ মাইকী নেউল জনী যাক মই সৰু বাবা বুলি নাম দিছিলোঁ তাই নাই । মোৰ মুৰ গৰম হৈ গল । ড্ৰপাৰে গাখীৰ খুৱাই খুৱাই ডাঙৰ কৰা পোৱালী কেইটালৈ মোৰ যিমানহে মৰম আনে কি বুজিব । গোটেই খনতে বিচাৰিলোঁ নাপালোঁ । শেষত কাম কৰা ছোৱালীজনীয়ে ক'লে যে তাই বোলে সৰু বাবাক কাম কৰা লৰাটোৰ পাছে পাছে ঘুৰি ফুৰা দেখিছিল । মই তাক সুধাত সি ভালকৈ একো কৱ নোৱাৰিলে । বুজিলোঁ সিয়ে তাইক কিবা কৰিলে .....মুখত যিমান গালি আহে সিমান গালিৰে তাক থকা সৰকা কৰিলোঁ । দমো দিলোঁ । ৰাতি মালিকনীয়ে তাক অলপ বকিলে । সৰু বাবাক হলে নাপালোঁ । দুদিন মানৰ পাছত আৰু কিবা কিবি কাণ্ড কৰাৰ বাবে মালিকনীয়ে কাম কৰা লৰাটোক ঘৰৰ পৰা পঠাই দিলে । গ'ল কথা গুচিল । ঘৰৰ কামো প্ৰায় শেষ হওঁ হওঁ ।

সিদিনা ৰাতি মোৰ ভোক লগা নাছিল । মেগি অলপ খায়ে শুবলৈ বুলি আহিলো । (এই খিনিতে এটা কথা কৈ থওঁ যে কাম কৰা লৰাটো যোৱাৰ পাছৰে পৰা আমি তিনিওজনী ওপৰৰ মহলাৰ এটা ৰুমত একেলগে পকাতে শুবলৈ আৰম্ভ কৰিলোঁ । যিটো ৰুমত আমি শুও সেই ৰুমটোৰ এফালে ডাঙৰ ডাঙৰ খিৰিকি । তাতে গ্ৰিল লগোৱা নাই ।  মোৰ নিচিনা চাপৰ মানুহ থিয় হৈ সৰকি যাব পাৰে । ) সেইদিনা মালিকনী আৰু কাম কৰা ছোৱালীজনীয়ে মোক সিহঁতৰ লগতে জোৰকৈ খাবলৈ কোৱাত অলপ মান ভাত খালো । তাৰ পাছত পেটতো অলপ গহীন গহীন লাগি আছিল বাবে পাকঘৰত গৈ নেমু এটা কাটি ৰস অলপ মান খাই দিলোঁ । খাই বৈ চাৰে দহ মান বজাত আমি আজৰি হলো । ওপৰে তলে প্ৰতিখন গেটত তলা মাৰি মালিকনীও শুবলৈ আহিল । সাধাৰণতে আমি ৰাতি বাৰ মান বজালৈকে টিভি চাই লেকচাৰ মাৰো, পিছে সেইদিনা দুইজনীকে মৰ টোপনিয়ে হেঁচা মাৰি ধৰিলে । এলজোলাম খাইও কমকে টোপনি ধৰা মালিকনী সিদিনা শুৱাৰ লগে লগে টোপনি গলেই । সেইসময়ত মোৰো টোপনি একেবাৰে কম আছিল । কিন্তু সেইদিনা কি হল নাজানোঁ টিভি অফ কৰি মইও শুবলৈ ল’লো । আমি শুৱাৰ লগে লগে কাম কৰা ছোৱালীজনী আকৌ এবাৰ পাকঘৰলৈ বুলি গল । তোৰ নো আকৌ পাকঘৰত কি কাম ওলাল বুলি সোধাত তাই কাপ এটা থ’বলৈ যাওঁ বুলি কলে । ওপৰৰ মহলাৰ সেই পাকঘৰটোত বাহিৰলৈ ওলাব পৰাকৈ এখন দুৱাৰ আছে , গতিকে শুৱাৰ আগত মালিকনীয়ে সেইফালৰ দুৱাৰ কেইখনো নিজে বন্ধ কৰি আহিছিল । পাকঘৰৰ পৰা আমি থকা ৰুমটো পাবলৈ আৰু দুখন দুৱাৰ আছে । মোৰ মনত আছে চিলমিল টোপনিতো মই ছোৱালী জনীক সুধিছিলোঁ...মই যে তই দুৱাৰ বন্ধ কৰা নুশুনিলোঁ....তাই কি কলে সেইটোহে হলে মই গম নাপালোঁ ।

ৰাতি ঠিক ১.১৫ হৈছে । মই হঠাতে সাৰ পাই গলো । মই এনেকৈ চকু মেলিলোঁ যেন মই শুৱাই নাছিলোঁ । যেন এক মিনিট মানৰ কাৰণে অলপ আগত মই কিবা এটা ভাবিহে চকু দুটা মুদি আছিলোঁ । টোপনিৰ আবেশ অকণো নাছিল । সম্পূৰ্ণ সক্ৰিয় মগজুৰে মই চকু মেলিয়ে আন্ধাৰত দেখিলো হাতত খোলা চুৰি এখন লৈ মালিকনীৰ আৰু মোৰ মাজেৰে কোনোবা এটা খুপি খুপি মালিকনীৰ শিতানৰ মুৰৰ ফালে গৈ আছে । অলপো পলম নকৰি মই বিৰাট জোৰেৰে চিঞৰ এটা মাৰি বিপৰীত ফালে পিছুৱাই দিলোঁ । কাৰণ মানুহটো লগে লগে মোৰ ফালে ঘুৰি চাইছিল । মই চিঞৰাৰ লগে লগে মালিকনীও বহি লৈ চিঞৰ মাৰি দিলে । লৰাটোৱে থতমত খাই বাহিৰলৈ দৌৰ দিলে । লগে লগে মালিকনীয়ে সেইফালৰ দুৱাৰ খন বন্ধ কৰি দিলে আৰু মই খিৰিকীবোৰ । তাৰ পাছত মই কাষৰ ৰুমটোলৈ গৈ গল্ফ খেলা ষ্টীক দুডাল উলিয়াই আনিলোঁ । মালিকনীয়েও কাষতে থকা গডৰেজটো খুলি লডেড ৰিভলভাৰ এটা উলিয়াই মোৰ হাতত দিলে । তাৰ পাছত তেও আৰু এটা দীঘল বন্দুক উলিয়াই আনি গুলি খজাত লাগিল । এইখিনি কৰোতে আমাৰ খুব সম্ভৱ দুইমিনিট মান সময় লাগিছিল । কাম কৰা ছোৱালী জনী তেতিয়ালৈকে শুই আছিল । তাইক দুগোৰ মাৰি উঠাব লগা হ'ল ....কাৰণ তললৈ মুৰ কৰিবলৈ আমাৰ সময় নাই । কৱ নোৱাৰিতো কোনখন খিৰিকীৰে কেতিয়া কোন সোমাই আহে । তাইক গল্ফৰ ষ্টীক এডাল ল’বলৈ কৈ মালিকনী আৰু মই বাহিৰৰ ফালে থকা খিৰিকীৰ দুখনৰ কাষত থিয় হলো হি । আমি কামবোৰ এনেকৈ কৰিছিলোঁ যেন ডকাইতৰ বাবে আমি আখৰা কৰি সাজু হৈ হে আছিলোঁ । ঘৰটোৰ চাৰিও ফালে এন্ধাৰ হৈ আছিল । ডকাইত গালে কাৰেণ্ট কাটি দিছিল । ইনভাটাৰৰ কৃপাত আমি থকা ৰুমৰ কাৰেণ্ট আছিল । মালকনীয়ে মোক কলে -মাধুৰীমা তুমি সেই গালক গালি দিয়া চোন । হে ভগৱান কি যে কয় এই বুঢীজনীয়ে.....ডকাইতক বাৰু কোনোবাই উভতি ধৰে নে । তথাপি শ্বোলেৰ গব্বৰ সিংৰ ষ্টাইলত খিৰিকী এখন উঠি দুটামান টেটুফলা চিঞৰ মাৰিলোঁ-কত লুকাই আছ ঐঐঐঐ......ওলাই আহ । পাছলৈ পিছে মাতষাৰ কঁপি ওলাল । তাকে দেখি মালিকনীয়ে চহৰীয়া গালি  দুটামান পাৰি ৰিভলভাৰ টো লৈ চাৰি জাই গুলি যেনিয়ে তেনিয়ে চলাই দিলে । তাৰ পাছত পুলিচলৈ ফোন কৰিলে । সম্পূৰ্ণ ১৫ মিনিটৰ পাছত পুলিছ আহিল । তেতিয়াহে আমি বাহিৰলৈ ওলালোঁ । দেখিলো পাকঘৰৰ ফালে থকা দুৱাৰখন দুফাল কৈ খোলা আছে !!!

পিছদিনা মই মোৰ জাছুছ গিৰি আৰম্ভ কৰি দিলোঁ । প্ৰথমেই এখন দা পালো । দাখন একদম নতুন....আমাক পোৱা হলে এঘাপ মৰা হলেই ইপুৰী পালোগৈহেতেন । এঠাইত বিড়ি এমুঠা পালো । মানে ৰাইজে আমি শুৱালৈকে অপেক্ষা কৰি কৰি বহুত বিড়ি খালে । ৬ জোৰ চেন্দেল অত তত পৰি আছিল । লগতে চাৰ্ট দুটা আৰু হাফ পেণ্ট দুটা । বেচেৰা হতে গুলিৰ আৱাজ শুনি পলাবলৈ হুচ হেৰাল মানে । পেণ্ট এটাৰ জেপত দুটা ফোন নম্বৰ আৰু টকা ১৭০ টকা পালো । পাছত টকা কেইটাই সেইদিনা মাংস খালো ।

এতিয়া কথা হল যে আমাৰ চিঞৰ শুনি লৰাটো কিয় চক খাই পলাল । তাৰ অৰ্থ হল সি আমি টোপনিত আছো বুলি নিশ্চিত হৈ আছিল ! আৰু আচৰিত কথা সিদিনা আমাৰ এটা কুকুৰেও সাৰ নাপালে । তাৰ মানে আমাৰ খোৱা আহাৰত কিবা মিলোৱা হৈছিল ! কিন্তু বছৰ বছৰ জুৰি এলজোলাম খাই থকা মালিকনীক সেই ঔষধে বেছি দেৰি শুৱাব নোৱাৰিলে । আৰু যিটো লৰা ভিতৰলৈ আহিছিল সি ভালকৈ জানিছিল যে সেই ঘৰত সোমাবলৈ হলে প্ৰথমে বন্দুক থকা গজৰেজটোৰ চাবি দুটা সৰকাব লাগিব আৰু সেই চাবি দুটা মালিকনিয়ে সদায় নিজৰ গাৰুৰ তলত ৰাখে । সকলোতকৈ আচৰিত কথাটো হল এই চাবি ৰখা কথাতো কাম কৰা লৰা ছোৱালীহালৰ বাহিৰে শেহতীয়াকৈ মই হে কেৱল জানিছিলোঁ । এন্ধাৰৰ মাজতো মই সেই লৰাটোক কিন্তু চিনি পাইছিলোঁ । সেই কথা পাছত পুলিছক কৈছিলোঁ ।

আৰু মই...মই কিয় ঠিক সেইখিনি সময়তে ইমান অদ্ভুত ভাবে সাৰ পালো ! মই সাৰ পোৱা দুইমিনিট সময়ো যদি পলম হ’লহেঁতেন কিমান ডাঙৰ দুৰ্ঘটনা এটা ঘটি গল হেতেন । মাজে মাজে ভাবো হয়তো সিদিনা মই ভাত কমকৈ খালো কাৰণে সাৰ পাই গলো । হয়তো মোৰ টোপনি কম বাবে । হয়তো মোৰো এবছৰৰ আগত ডাক্তৰৰ পৰামৰ্শত একেলেথাৰিয়ে টোপনি অহা  ঔষধ খোৱাৰ অভ্যাস থকাৰ বাবে .......পিছে সকলোবোৰ কাৰণেই জঁই পৰি যায় অন্য এটা কাৰণৰ কাষত-সিদিনা মোক কোনোবাই তুলি দিছিল । নাজানোঁ কোনে তুলিছিল....কিন্তু কোনোবাই তুলিছিল সেয়া মোৰ মনত আছে !!!

সেই ঘটনাটো হৈ যোৱাৰ পাছত বহুদিনলৈকে মই ৰাতি শুব পৰা নাছিলোঁ । চকু মুদিলেই মুখৰ আগত চুৰি লৈ কাৰোবাক থিয় হৈ থকা দেখিছিলোঁ । আৰু সেই অদৃশ্য জন....তেওঁক মই ভগৱান বুলি কৱ নোখোজোঁ ....কিন্তু ইয়াৰ পাছতো তেওঁ মোক কেইবাৰো ৰক্ষা কৰিছে বৰ অদ্ভুত ভাবেই !!!!!!!!